Болталка

Юмор в стихах

Верш на беларускай мове

У хлеўчыку

Нашым курам у хлеўчыку

На жэрдках не сядзіцца

І пры пеўні /хлопчыку

Пачалі сварыцца.

Хто з іх прыгажэйшая

І чый лепей грэбень,

Чые лапы страйнейшыя

І хто каму патрэбен.

Адна другой кажа:

«Тарка ты рабая,

Не патрэбна пеўню ты,

У яго ёсць другая»

І тая ж не змоўчала:

«Ты чорная, як сажа,

Каму ты патрэбна,

Кожны гэта скажа»

Нясу я яйкі большыя,

Дробязь у цябе

І хвост у мяне лепшы,

Драны на табе.

Дуркеша ты. аблезлая

І дзёўб яе ў бок,

Аж перья паляцелі

На пеўня і палок.

Певень слухаў важна

І кажа: «Цыц, Эдем,

Вы усе мае наложніцы-

А гэта мой гарэм.

Будзеце сварыцца-

Я тады пайду.

Дабранач аставацца-

Я других знайду!

Хоць дуркешы, але зразумелі,

Без пеўня няма як

І яйкі не будуць несці,

Ды не будзе куранят.

Куры зразу змоўклі,

У перья дзюбы сунулі

Лапы падабралі

І хуценька заснулі.

Чытайце, калі ласка, на роднай мове!

У тралейбусе

1.У тралейбус села ранкам

З цяжарам узнялася.

Бо паляцела носам з ганку,

Ледзве даплялася.

2. Стала збоку, каля ног

Торбу кінула і стаю я ціха

Хтосці штурхае ў бок,

Як на тое ліха.

3. Гэта кантралер паўзе

Правяраць квіточки,

Нагі паставіць німа дзе,

А яна, як бочка.

4. Хтосьці ногі адтаптаў

Тыцнуў у бачыну,

Па інэрцыіі садраў

Шапку з галавы дзяўчыны.

5. Да прыпынку пад, язджаўшы

Тралейбус супыніўся,

Увесь люд, што тут стаяў

Кулем пакаціўся.

6. Бачылі б Вы людзі добрыя,

Што тут адбылося

Рукі, ногі, шапкі, торбы-

Усе пераплялося.

7. Кантралер на ўсіх раве

«Квіткі пакажыце».

І па ўсіх паўзе, паўзе

І кажа «Не крычыце»

8. Гузікаў ніводнага няма

І шапка на патыліцы,

Шалік боўтаецца ззаду

А холодна на вулицы.

9.Але ж трэба выпаўзаць

З гэтай мешаніны.

Зразумела, што сказаць,

Ездзіць лепей на машыне.

У печы

У печы крыжыкам дровы складаюць,

Трэскі, паперу, кідаюць усё.

Потым запалку падносяць і дровы пылаюць

І з печы ў хату ідзе цяпло.

І тут у печ улез чыгун вялікі,

Амаль даверху бульба там,
Другога меншага паставілі вілкі,

Каб есці было, што малым парсюкам.

Маленькі чыгунок са стравай гаспадарчай

Улез паціху і стаў на вуглі

І кажа суседзям «Што Вы тут, пузатыя,

Усё месца ў печы занялі».

Маўчы, байструк, варыся ты паціху,

Хіба ня бачыш, якія вялікія мы.

Сам маленькі, чорны і нязграбны

Глядзі, каб з печы не вылецеў ты.

Я хоць маленькі і не зграбны,

Але страву вару для людзей,

А ты вялікі, важны і пузаты,

А корміш толькі свіней ды курэй.

14.10-14.37